De Westhoek behoeft eigenlijk weinig introductie. Geschiedenis buffs kennen de streek omwille van haar oorlogsverleden, wandelaars halen hun hart op in de prachtige natuur en de sportliefhebbers hun ogen gaan fonkelen bij het horen van het woord ‘Kemmelberg’. Maar het échte pareltje van de streek vind je in de gemeente Heuvelland aan de voet van de Rodeberg. In de piepkleine deelgemeente Dranouter vindt jaarlijks tijdens het eerste weekend van augustus het Festival Dranouter plaats.
Prachtige streek
Net als het naburige Loker, Westouter of Reningelst is Dranouter een van die typische dropjes die je hebt gemist als je even met je ogen knippert. Je vergaapt je immers vooral aan de prachtige streek die Heuvelland is. Glooiende landschappen, kilometers wandel- en fietspaden en de heerlijke lokale biertjes (Hommelbier!) zijn immers al redenen genoeg om dit uithoekje van België te bezoeken. We gaan niet zomaar op kosten van Vetexbart ‘een festivalleke doen’, neen. Festival Dranouter onderscheidt zich op de festivalkalender dankzij enkele vooruitstrevende maatregelen.
Festival Dranouter
De eerste editie zag het levenslicht in 1975. Toen kon je voor 200 oude Belgische Frank 6 folkacts aanschouwen op de koer van de lokale jongensschool. Al snel verhuisde het festival naar een nabijgelegen weide, waar het tot 2013 in verschillende groottes en opstellingen zou blijven. In 2014 trok het festival terug naar het –kleine- dorpscentrum. Je kunt zonder festivalticket gewoon het dorp doorwandelen of fietsen om de sfeer op te snuiven!
Lege kerken? Niet in de Westhoek! Deze fungeert als een van de vijf podia van het festival en zit steevast eivol. Wie anno 2019 een pastoorsfunctie bekleedt neemt hier best nota van. Vlakbij de festivalweide van Pukkelpop staat ook een kerkje. Een ideetje, Chokri?
In 2010 prijkte voor de laatste keer de naam ‘Folk Dranouter’ op de affiche. Leve Festival Dranouter! Het groeide jaar na jaar gestaag, maar moest op zoek naar een duidelijk muzikaal parcours om het voortbestaan te garanderen. Bekendere namen in de (inter)nationale muziekscène stonden al lang op de affiche, maar door de duidelijke verjonging van het publiek werd ook de kaart van de jeugd getrokken. Je kunt dus op de vijf podia terecht voor een enorm brede waaier van muziekgenres. Zo heb ik Amerikaanse bluegrass, Bosnische feestrock, Duitse brass en Britse pop horen passeren. Zelfs hip-hop heeft voet aan (klei)grond gevonden op Festival Dranouter! Roots zijn er om aan vast te houden, dus traditionele folk vind je hier zéker nog!
Festival Dranouter programmeerde als een van de eerste grote festivals stand-up comedy. En wanneer andere festivals die trend volgde, evolueerde het festival verder.
Rein Van den Bergh
Dranouter = familie festival
Met de gehele familie naar een festival gaan? Niet het meest hippe idee out there, maar het gebeurt. En blijkbaar, vooral hier! Drie generaties muziekliefhebbers op dezelfde weide aan hetzelfde podium is hier geen rariteit. Hier toch een shout-out aan de programmatie. Muzikale kruisbestuiving doorheen de generaties gebeurt hier wel meer. Terwijl de bomma je meesleurt naar een optreden van een Vlaams folkcollectief, laat het kleinkind diezelfde bomma een populaire hip-hop act kennen. In de frontstage kon ik letterlijk elke generatie op het lijstje afvinken.
In 2001 zag het muziekcentrum ’t Folk het leven, nu Centrum Dranouter genaamd. Je vindt hier een eetcafé, een museum over het festival en kan je doorheen het jaar naar optredens komen kijken.
Ecologisch
De Westhoek moet sowieso gekoesterd worden door ons Belgen. Het unieke karakter van de streek, gecombineerd met een scheutje melancholie maakt van Heuvelland een oase van groen en rust aan de grens met Frankrijk. Het is dus geen rariteit dat het festival, dat ondertussen verweven zit in het DNA van de gemeente, alles eraan wilt doen om haar ecologische voetafdruk zo klein mogelijk te houden. Wat dacht je bijvoorbeeld van drinkwater, gezuiverd uit het douchewater van de camping? Je proeft geen verschil met kraantjeswater, erewoord! En wanneer de venten een plasje gaan doen, zien zij hun lekje gezuiverd tot –jawel- drinkwater en meststoffen voor planten. Groene stroom voor een deel van de weide en recyclage van drankbekers. Waar je op sommige festivals tot je enkels in de plastic staat, is het hier letterlijk zoeken naar een lege beker op de grond. 100% klimaatneutraal zijn staat hoog op de verlanglijst van de organisatie. Ze zijn in ieder geval op de goede weg.
Om maar direct met de deur in huis te vallen. Jà, je kan er nog gerust een friet curryworst of een hamburger binnen wurgen. Maar wanneer je streeft naar klimaatneutraalheid, zijn veggie en vegan foodtrucks nooit ver weg. Schuif die geitenwollensokken cliché’s aan de kant en steek gerust een veggie gyros naar binnen of –no kidding- een muesli reep gemaakt van –tsjirp- krekels. Beide geproefd en goedgekeurd, trouwens. Uiteraard goed doorgespoeld met een stevige pils.
Camping(s)
Aah, de festivalcamping. Ook hier loopt Festival Dranouter voor op haar soortgenoten. De organisatie biedt maar liefst vier (!!!) verschillende soorten campings aan. De jeugd vindt gading op de ‘gewone’ camping, waar luide muziek (en mensen) getolereerd worden. Niet zozeer op de Stille Camping, waar peis en vree de norm is. Mobilhomes en caravans kan je hier ook kwijt. Je kunt ook gaan glampen op de Comfort Camping, hier kan je je in een luxueuze chalet neerploffen na een zware festivaldag. En voor mensen die assistentie nodig hebben of leven met een beperking, is er de Plus Camping.
Wij verbleven in het vakantiehuisje Het Firmament in De Klijte, op fietsafstand (4km) van de festivalweide. Het moeten niet altijd campings zijn!
Dit kantje Westhoek biedt dus véél meer dan enkel oorlogsgeschiedenis en wandelpaden. Een fris Hommelbiertje met wat muziek op de achtergrond terwijl je naar het prachtige landschap kan turen, hier kan dat allemaal.
