Eindelijk! Na weken ongeduldig wachten ben ik deze ochtend begonnen aan mijn langverwachte roadtrip door het voor mij totaal onbekende Wallonië. Onder een stralende zomerzon en temperaturen tot maar liefst veertig graden stapte ik gepakt en gezakt de bus op richting treinstation. Want, pittig detail, ik leg deze tocht af met het openbaar vervoer, de fiets, te voet, op de rug van een shetlandpony of al liftend. Een week lang doorkruis ik het zuidelijke deel van België op zoek naar verbluffende steden, adembenemende natuurpracht en vriendelijke mensen. Reizen jullie mee?
Vanuit Diest vertrek ik (geloof het of niet, zonder vertraging) naar het station van Brussel-Noord. Daar neem ik uiteindelijk de trein richting Kortrijk om iets meer dan een uur later aan te komen op mijn eerste bestemming: Doornik (Tournai). De stad ligt aan de Schelde in het westen van Henegouwen.
Al vanaf de eerste blik op het historische centrum van Doornik kan je niet anders dan onmiddellijk besluiten dat deze plek geschiedenis en gezelligheid uitademt. Ik besluit eerst en vooral mijn dorst te lessen (40°C had ik je gezegd!) op één van de vele terrasjes op de Grote Markt, terwijl ik mijn ogen de kost geef. Op een boogscheut liggen het magnifieke belfort (oudste van ons land) en de imposante Onze-Lieve-Vrouwkathedraal, beide UNESCO werelderfgoed. Ik besluit in een zengende hitte de 257 trappen te trotseren om zo een knap panorama over te stad te zien. Het is de inspanning meer dan waard!
Voor de liefhebbers die graag een beetje extra duiding krijgen bij de woelige geschiedenis van mijn eerste bestemming is er in het bureau voor Toerisme een interessante videovoorstelling ‘Gang van de Tijd’. De zwoele stem van onder andere Herbert ‘Aspe’ Flack (als Clovis) 🙂 gidst u in twintig minuten door de 2000 jaar oude geschiedenis van Doornik. Van zijn Gallo-Romeins tijdperk tot vandaag. Een ideale inleiding tijdens u bezoek aan de stad als u het mij vraagt.
Als late lunch koos ik voor het gezellige en charmante Eva Cosy (Rue Piquet 6). Het waren de verschillende quiches in de etalage die me naar binnen zogen terwijl ik eigenlijk op weg was naar mijn hotel. Ik koos voor een heerlijke cappuccino en de ‘plat du jour’.
Actief doen zonder je echt moe te maken
Tijd voor wat actie. Om met deze uitzonderlijke warmte de inspanning een klein beetje te beperken koos ik ervoor om een stukje van het prachtige Picardisch Wallonië te verkennen met een elektrische fiets.
Logeren deed ik in het gezellige Hotel d’Alcantara (Rue des Bouchers St Jacques 2) in het centrum van Doornik.
Voor mijn volgende bestemming neem ik opnieuw de trein. Dit keer richting Bergen (Mons), de Europese culturele hoofdstad van 2015. Daarover lees je ongetwijfeld morgen meer!
Deze trip kwam er in samenwerking met Brussel-Wallonië Toerisme.